Birleştirilmiş madencilik, madencilik performansından ödün vermeden, eş zamanlı olarak birden fazla kripto varlık biriminin madenciliğinin yapılmasını ifade eder. Bir madenci, Auxiliary Proof of Work (AuxPoW) konsensüsü ile hesaplama gücünü birden fazla blockchain ağında madencilik yapmak amaçlı kullanabilir. AuxPoW, bir blockchain ağında yapılan işlemin, farklı bir blockchain ağında geçerli bir şekilde kullanılmasını ifade eder. Bu durumda ilk işlem yapılan blockchain ağı, ana blockchain olarak isimlendirilir ve işlemi geçerli kabul eden blockchain, yardımcı blockchain olarak adlandırılır.

Birleştirilmiş madencilik için ilgili olan bütün kripto varlık birimlerinin aynı algoritma yapısına sahip olması gerekir. Örnek vermek gerekirse; Bitcoin SHA-256 algoritmasından yararlanır ve bu, SHA-256 algoritmasına sahip neredeyse tüm varlıkların Bitcoin ile birlikte üretilebileceği anlamını taşır. Ana blockchain, teknik açıdan bir değişiklik yaşamadığından, bu işlemden etkilenmez. Yardımcı blockchain’in, ana blockchain’in çalışmalarını kabul edecek bir biçimde programlanması ve tasarlanması gerekir. Genel olarak, birleştirilmiş madenciliğin eklenmesi veya kaldırılması için bir hard fork (sert çatal) gerekir.

Yeterli sayıda madencinin birleştirilmiş madenciliği kabul etmesi durumunda, %51 saldırısı riski (51% attack) en aza inebilir. Bazı geliştiriciler, bu düşünceye katılmamakla birlikte, birleştirilmiş madenciliğinin yetersiz derecede güvenlik sağladığını savunuyor.

Birleştirilmiş Madencilik Nasıl Çalışır?

Birleştirilmiş madencilik, birden fazla kripto varlıkta madencilik yapılmasına olanak tanır. Birleştirilmiş madenciliğin ilk adımı ana ve yardımcı blockchain için bir blok oluşturmaktır. Ana blockchain genelde yardımcı blockchain ağından daha yüksektir ve ikisi de farklı zorluklara sahiptir. Ana blockchain ağında, geleneksel madencilik yöntemi ile çalışır ve bu yüzden node ya da istemci kodunu değiştirmeye gerek duyulmaz. Yardımcı blockchain’de ise, normal bir şekilde çıkarılan blok, orijinal kodu ile kabul edilir.

Birleştirilmiş Madenciliğin Tarihi Nedir?

Birleştirilmiş madencilik, Satoshi Nakamoto tarafından aralık ayının 2010 senesinde ortaya atıldı. Merkeziyetsiz bir DNS yaratmaya dair bir projeyle alakalı bir tartışmada Satoshi Nakamoto, ayrı bir ağ ve blockchain olmasına rağmen CPU gücünün Bitcoin ile paylaşılabileceğini öne sürdü. 2011’de piyasaya sürülen Namecoin, Bitcoin ile birleştirilmiş madenciliği kullandı.

Birleştirilmiş Madencilik Neden Önemlidir?

Birleştirilmiş madencilik işlemi için, bunu destekleyen havuzlara ve kripto varlıklara ihtiyaç vardır. Birleştirilmiş madenciliğin sağladığı bazı artı ve eksiler vardır. Öncelikle blockchain ağları, ek hash gücü alabilirler ancak özel madenciler gerektiren bir blockchain ağında, az sayıda madenci bulunacaktır. Bu durum, blockchain ağında %51 saldırısı riski ile karşı karşıya kalınabileceğini gösterir.

Birleştirilmiş Madenciliğin Avantajları ve Dezavantajları Nelerdir?

Birleştirilmiş madenciliğin bazı avantaj ve dezavantajları vardır. Avantajları şunlardır:

• Bileştirilmiş madencilik sisteminde, bir madenci aynı anda ana blockchain ve yardımcı blockchain ağında işlem yapılabilir. Ana blockchain ağında bir blok çıkarılırsa, iki ödül elde edilir.
• Yardımcı blockchain ağları, genelde daha küçük blockchain projeleridir. Ana blockchain ağının hash gücü kullanılarak, yardımcı blockchain ağının güvenliği yükseltilebilir.
• Birleştirilmiş madencilik farklı türdeki kripto varlıklarda aynı anda madencilik yapılmasına imkân tanır.

Birleştirilmiş madenciliğin bazı dezavantajları ise şunlardır:

• Yardımcı blockchain ağları, birleştirilmiş madencilikle entegre olabilmek için bazı çalışmalar gerektirir. Herhangi bir protokolden birleştirilmiş madenciliğe geçerken, hard fork gereklidir.
• Birleştirilmiş madencilik, daha fazla çalışmayı beraberinde getirebilir. Tek bir blockchain’in madenciliğine göre, daha fazla çalışma gerektirir.

Auxiliary Proof of Work (AuxPoW) Nedir?

Birleştirilmiş madencilik için, AuxPoW protokolü gereklidir. AuxPoW, bir blockchain’in başka bir blockchain’de geçerli sayılmasına imkân tanır. İş kanıtı sağlayan blockchain, ana blockchain olarak kabul edilir. Geçerli olarak kabul eden diğer blockchain ise, yardımcı blockchain olarak bilinir.